Deklinationen Formenlehre Latein

Pronomina (Personal-, Relativ-, Demonstrativ-, Indefinitiv-)

Deklinationen: Pronomina         Referenz: RHH § 53-60

 

Personalpronomina

         Singular          Plural
Nom. egō nōs vōs
Gen. meī tuī nostrum, nostrī vestrum, vestrī
Dat. mihī tibī nōbīs vōbīs
Akk. nōs vōs
Abl. nōbīs vōbīs

*Sollte sich die Präposition cum auf Personalpronomen beziehen, dann wird sie stets nachgestellt und zusammengeschrieben wie: mēcum, tēcum, nōbīscum, vōbīscum.

Mit übrigen Präpositionen gilt normaler Gebrauch wie: sine mē, ā mē usw.

**Für Genitiv Plural sind unterschiedliche Formen vorhanden mit verschiedenen Sinnrichtungen: -trum ist für einen Anteil gebraucht, -trī für ein Wesen.

 

Relativpronomina

                   Singular

m.               f.                  n.

                   Plural

m.               f.                  n.

Nom. quī quae quod quī quae quae
Gen.                     cuius quōrum quārum quōrum
Dat.                     cuī                     quibus
Akk. quem quam quod quōs quās quae
Abl. quō quā quō                    quibus

*Meistens wird die Präposition cum mit Relativpronomen zusammengeschrieben wie: quocum, quacum, quocum, quibuscum.

 

Demonstrativpronomina

hic, haec, hoc / dieser, diese, dieses

                   Singular                    Plural
Nom. hic haec hoc hae haec
Gen.                     huius hōrum hārum hōrum
Dat.                     huic                      hīs
Akk. hunc hanc hoc hōs hās haec
Abl. hōc hāc hōc                      hīs

 

is, ea, id / dieser, diese, dieses ; er, sie, es

                   Singular                    Plural
Nom. is ea id eae ea
Gen.                     eius eōrum eārum eōrum
Dat.                     ei                    eīs / iīs
Akk. eum eam id eōs eās ea
Abl.                    eīs / iīs

*Dat. Sg. ist ursprünglich (wie bei Plautus) diphthongisch, ab Ovid zweisilbig (ĕī).

 

ille, illa, illud / jener, jene, jenes

                   Singular                    Plural
Nom. ille illa illud illī illae illa
Gen.                     illīus illōrum illārum illōrum
Dat.                     illī                    illīs
Akk. illum illam illud illōs illās illa
Abl. illō illā illō                    illīs

 

iste, ista, istud / der da, die da, das da

                   Singular                    Plural
Nom. iste ista istud istī istae ista
Gen.                     istīus istōrum istārum istōrum
Dat.                     istī                    istīs
Akk. istum istam istud istōs istās ista
Abl. istō istā istō                    istīs

 

ipse, ipsa, ipsum / (er, sie, es) selbst

                   Singular                    Plural
Nom. ipse ipsa ipsum ipsī ipsae ipsa
Gen.                     ipsīus ipsōrum ipsārum ipsōrum
Dat.                     ipsī                    ipsīs
Akk. ipsum ipsam ipsum ipsōs ipsās ipsa
Abl. ipsō ipsā ipsō                    ipsīs

 

īdem, eademm, idem / derselbe, dieselbe, dasselbe

                   Singular                    Plural
Nom. īdem eadem idem īdem eaedem eadem
Gen.                     eiusdem eōrumdem eārumdem eōrumdem
Dat.                     eīdem              eīsdem / iīsdem
Akk. eundem eandem idem eōsdem eāsdem eadem
Abl. eōdem eādem eōdem              eīsdem / iīsdem

 

nēmō (m. /f.) / niemand          nihil (n.) / nichts

m. / f. n.
Nom. nēmō nihil
Gen. nūllīus nūllīus rēī
Dat. nēminī nūllī rēī
Akk. nēminem nihil
Abl. nūllō nūllā rē

 

広告

-Deklinationen, Formenlehre, Latein

Copyright© Graecolatinus Griechische und Lateinische Grammatik , 2023 All Rights Reserved Powered by AFFINGER5.