Formenlehre Konjugationen Latein

Lateinische Konjugationen: Unregelmäßige Verben; velle / nōlle / mālle

Konjugationen: Unregelmäßige Verben; velle / nōlle / mālle       Referenzen: RHH § 100 ; Kühner-Holzweissig I, 811-813

 

velle (wollen) / volō, voluī

 

Präsens

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person volō volumus velim velīmus
2. Person vīs vultis velīs velītis
3. Person vult volunt velit velint

 

Imperfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person volēbam volēbāmus vellem vellēmus
2. Person volēbās volēbātis vellēs vellētis
3. Person volēbat volēbant vellet vellent

 

Futur I

Indikativ
Singular Plural
1. Person volam volēmus
2. Person volēs volētis
3. Person volet volent

 

*Konjunktiv Futur ist außer Gebrauch. Es wird regelmäßig mit Konjunktiv Präsens ersetzt.

 

Perfektstamm

 

Perfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person volu-ī volu-imus volu-erim volu-erimus
2. Person volu-istī volu-istis volu-eris volu-eritis
3. Person volu-it volu-ērunt volu-erit volu-erint

 

Plusquamperfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person volu-eram volu-erāmus volu-issem volu-issēmus
2. Person volu-erās volu-erātis volu-issēs volu-issētis
3. Person volu-erat volu-erant volu-isset volu-issent

 

Futur II bzw. Futur Perfekt („Perfektfutur“)

Indikativ
Singular Plural
1. Person volu-erō volu-erimus
2. Person volu-eris volu-eritis
3. Person volu-erit volu-erint

 

*Konjunktiv Futur ist außer Gebrauch. Es wird regelmäßig mit Konjunktiv Präsens ersetzt.

 

Infinitiv

Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt
Indikativ velle voluisse

*Infinitiv Futur ist außer Gebrauch. Es wird regelmäßig mit Infinitiv Präsens ersetzt.

 

*Imperativ von velle ist außer Gebrauch.

 

*Partizip von velle erscheint selten: vellēns

 

 

nōlle (nicht wollen) / nōlō, noluī

 

Präsens

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person nōlō nōlumus nōlim nōlīmus
2. Person nōn vīs nōn vultis nōlīs nōlītis
3. Person nōn vult nōlunt nōlit nōlint

 

Imperfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person nōlēbam nōlēbāmus nōllem nōllēmus
2. Person nōlēbās nōlēbātis nōllēs nōllētis
3. Person nōlēbat nōlēbant nōllet nōllent

 

Futur I

Indikativ
Singular Plural
1. Person nōlam nōlēmus
2. Person nōlēs nōlētis
3. Person nōlet nōlent

 

Perfektstamm

 

Perfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person nōlu-ī nōlu-imus nōlu-erim nōlu-erimus
2. Person nōlu-istī nōlu-istis nōlu-eris nōlu-eritis
3. Person nōlu-it nōlu-ērunt nōlu-erit nōlu-erint

 

Plusquamperfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person nōlu-eram nōlu-erāmus nōlu-issem nōlu-issēmus
2. Person nōlu-erās nōlu-erātis nōlu-issēs nōlu-issētis
3. Person nōlu-erat nōlu-erant nōlu-isset nōlu-issent

 

Futur II bzw. Futur Perfekt („Perfektfutur“)

Indikativ
Singular Plural
1. Person nōlu-erō nōlu-erimus
2. Person nōlu-eris nōlu-eritis
3. Person nōlu-erit nōlu-erint

 

Infinitiv

Präsens Perfekt
Aktiv nōlle nōluisse

*Infinitiv Futur ist außer Gebrauch. Es wird regelmäßig mit Infinitiv Präsens ersetzt.

 

Imperativ

Präsens Futur
2P. Sg. nōlī nōlītō
2P. Pl. nōlīte nōlītōte

 

 

mālle (nicht wollen) / mālō, māluī

 

Präsens

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person mālō mālumus mālim mālīmus
2. Person māvīs māvultis mālīs mālītis
3. Person māvult mālunt mālit mālint

 

Imperfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person mālēbam mālēbāmus māllem māllēmus
2. Person mālēbās mālēbātis māllēs māllētis
3. Person mālēbat mālēbant māllet māllent

 

Futur I

Indikativ
Singular Plural
1. Person mālam mālēmus
2. Person mālēs mālētis
3. Person mālet mālent

 

Perfektstamm

 

Perfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person mālu-ī mālu-imus mālu-erim mālu-erimus
2. Person mālu-istī mālu-istis mālu-eris mālu-eritis
3. Person mālu-it mālu-ērunt mālu-erit mālu-erint

 

Plusquamperfekt

Indikativ Konjunktiv
Singular Plural Singular Plural
1. Person mālu-eram mālu-erāmus mālu-issem mālu-issēmus
2. Person mālu-erās mālu-erātis mālu-issēs mālu-issētis
3. Person mālu-erat mālu-erant mālu-isset mālu-issent

 

Futur II bzw. Futur Perfekt („Perfektfutur“)

Indikativ
Singular Plural
1. Person mālu-erō mālu-erimus
2. Person mālu-eris mālu-eritis
3. Person mālu-erit mālu-erint

 

Infinitiv

Präsens Perfekt
Aktiv mālle māluisse

*Infinitiv Futur ist außer Gebrauch. Es wird regelmäßig mit Infinitiv Präsens ersetzt.

 

*Imperativ von mālle ist außer Gebrauch.

広告

-Formenlehre, Konjugationen, Latein

Copyright© Graecolatinus Griechische und Lateinische Grammatik , 2023 All Rights Reserved Powered by AFFINGER5.