Konjugationen: Unregelmäßiges Verb ; īre Referenzen: RHH § 102 ; Kühner-Holzweissig I, 813-816
īre (gehen) / eō, iī, itum
Präsens
Indikativ | Konjunktiv | |||
Singular | Plural | Singular | Plural | |
1. Person | eō | īmus | eam | eāmus |
2. Person | īs | ītis | eās | eātis |
3. Person | it | eunt | eat | eant |
Imperfekt
Indikativ | Konjunktiv | |||
Singular | Plural | Singular | Plural | |
1. Person | ībam | ībāmus | īrem | īrēmus |
2. Person | ībās | ībātis | īrēs | īrētis |
3. Person | ībat | ībant | īret | īrent |
Futur I
Indikativ | ||
Singular | Plural | |
1. Person | ībō | ībimus |
2. Person | ībis | ībitis |
3. Person | ībit | ībunt |
Perfektstamm
Perfekt
Indikativ | Konjunktiv | |||
Singular | Plural | Singular | Plural | |
1. Person | i-ī | i-imus | i-erim | i-erimus |
2. Person | ī-stī | ī-stis | i-eris | i-eritis |
3. Person | i-it | i-ērunt | i-erit | i-erint |
Plusquamperfekt
Indikativ | Konjunktiv | |||
Singular | Plural | Singular | Plural | |
1. Person | i-eram | i-erāmus | ī-ssem | ī-ssēmus |
2. Person | i-erās | i-erātis | ī-ssēs | ī-ssētis |
3. Person | i-erat | i-erant | ī-sset | ī-ssent |
Futur II bzw. Futur Perfekt („Perfektfutur“)
Indikativ | ||
Singular | Plural | |
1. Person | i-erō | i-erimus |
2. Person | i-eris | i-eritis |
3. Person | i-erit | i-erint |
Infinitiv
Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
Indikativ | īre | ī-sse | itūrum esse |
Imperativ
Imperativ Präsens | Imperativ Futur | |
2P. Sg. | ī ! | ītō ! |
2P. Pl. | īte ! | ītōte ! |
Partizip
Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv |
iēns, euntis | itus, a, um | itūrus, a, um |
Partizip Perfekt Passiv kommt nur bei 3P. Sg. vor.
Passiv kann nur bei 3P. Sg. erscheinen:
Ind. Präs. Pass. 3P. Sg. | ītur |
Konj. Präs. Pass. 3P. Sg. | eātur |
Ind. Pf. Pass. 3P. Sg. | itum est |
Ind. Impf. Pass. 3P. Sg. | ībātur |
Konj. Impf. Pass. 3P. Sg. | īrētur |
Gerundium | eundum est |